W dniu 15.04.2019r. Seniorki z „Babiego Lata” w gorącym czasie przedświątecznych porządków znalazły czas dla siebie, by chwilę odetchnąć i przygotować ozdoby wielkanocne.
Spotkanie podzielone było na dwie części.
W pierwszej wysłuchałyśmy wykładu p.t. Tradycja i obyczaje Świąt Wielkanocnych, który poprowadziła pani Stefania Myszkier.
Przypomnieliśmy sobie o dawnym ludowym zwyczaju na Kujawach zwanym pogrzebem żuru i wieszaniem śledzia. Kiedyś ludzie bardzo rygorystycznie podchodzili do przestrzegania postu. Nie wolno było jeść nie tylko mięsa, ale również nabiału i cukru! Jadłospis ograniczał się najczęściej do postnego żuru i właśnie śledzia. Wraz z nadejściem Wielkiego Piątku i końcem postu, świętowano koniec pokuty – urządzano symboliczny pogrzeb uprzykrzonego żuru i śledzia. Wśród żartobliwych przyśpiewek wynoszono z domu i zawieszano na wierzbie wyciętego z drewna lub tektury śledzia, a gar wypełniony żurem zakopywano w ziemi lub wylewano. Po takim pożegnaniu uprzykrzonych dań, zabierano się za przygotowywanie obfitych wielkanocnych potraw, które miały zostać poświęcone w Wielką Sobotę.
Wielkanocne tradycje w Polsce to również zwyczaj malowania jajek. Wywodzi się jeszcze ze starosłowiańskich wierzeń, gdzie jajko miało bardzo ważne znaczenie. Symbolizowało siły witalne i podobnie jak dzisiaj – początek nowego życia. Pośredniczyło między światem ludzkim, a duchów i bogów. Ten zwyczaj do dzisiaj jest bardzo kultywowany i lubiany przez dzieci.
Pisanki były również przedmiotem zabawy! Jeszcze dzisiaj w niektórych domach biesiadnicy stukają się czubkami jajek lub toczą pisanki po stole, tak by się zderzyły. Wygrywa ten, którego jajko rozbiło pisankę przeciwnika.
Druga część spotkania to przygotowywanie ozdób wielkanocnych. W tym roku nasze Panie skupiły się przede wszystkim na barankach! Powstało zatem mnóstwo kolorowych baranków, które ozdobią Wielkanocny stół. Dzieliły się również ze wspomnieniami z dzieciństwa, opowiadałyśmy sobie jak wyglądały nasze koszyczki do święconki, stoły wielkanocne i potrawy.
